De almachtige hersenen leren disfunctionele perceptie strategieën

Ik ben momenteel bezig met de "Perfectionisme Trauma" cursus met de geweldige Thais Gibson.

Ze noemt daarin verschillende disfunctionele strategieën, bijvoorbeeld "nooit genoeg"-componenten ("Ik zal nooit dun genoeg / groot genoeg / rijk genoeg / slim genoeg / ... " zijn, hoeveel energie ik er ook in steek).

Aan de andere kant doe ik ook een cursus machinaal leren op Coursera. (Met de uitstekende Mr. Ng).

Daar heb ik geleerd dat kunstmatige neurale netwerken gemaakt kunnen worden om elke functie weer te geven.

Als we dit samenvoegen, kunnen wij mensen elke strategie leren. en ja, dit omvat disfunctionele (zelf)perceptie strategieën.

Dit is zo logisch! Mensen reageren zeer gekwetst op normale communicatie -> ze hebben geleerd om dingen waar te nemen met een sterke negatieve vooringenomenheid, en versterken dubbelzinnigheden in zeer negatieve percepties.

Dit zijn meta-algoritmen, dus niet noodzakelijk overtuigingen over "vrouwen" of dating, enz. - maar op een hoger niveau dan dat, zijn het cognitieve filters - ook opgebouwd uit ervaring en modellering door ouders, leeftijdgenoten, minnaars, ...

In wezen hebben we iets geleerd dat de werkelijkheid voor ons op een pijnlijke manier verdraait. Die is losgekoppeld van de werkelijkheid ... waar, nogmaals in werkelijkheidhebben we de keuze hoe we dit waarnemen.

Alleen, met onze geprogrammeerde hersenen, doen we dat niet - we maken de keuzes automatisch, en interpreteren de zintuiglijke gegevens + situationeel bewustzijn + vroegere herinneringen om negatieve dingen te betekenen over ons, over andere mensen, over de wereld.

We hebben het gevoel dat we onveilig zijn, mogelijk - of dat ons gezag in twijfel wordt getrokken.