Ik heb nooit van de "giftige mensen" bijnaam gehouden. Het lijkt een beetje oneerlijk tegenover deze mensen.
En dan, krijg je de discussie, "is deze persoon echt giftig of niet?"
Ik denk dat de discussie moet worden verlegd, en dat de definitie de onze moet worden.
Net zoals verschillende mensen verschillende niveaus van gif verdragen, en sommige mensen allergisch zijn voor volkomen "normale" voedingsmiddelen die anderen consumeren en zelfs lekker vinden.
Ik denk dat we "giftige mensen" moeten definiëren als "mensen die consequent onze eigen, legitieme, behoeften schaden"
Bijvoorbeeld - als je erg gevoelig bent voor kritiek, en je partner gebruikt veel sarcasme en persoonlijke aanvallen - dan zijn ze giftig voor je.
Voor veel andere mensen kunnen ze echter niet giftig zijn.
Sommige mensen zullen het sarcasme zelfs als geestig ervaren!
Uiteindelijk gaat het er alleen maar om dat wij ons omringen met mensen van wie wij het gezelschap echt prettig vinden en die onze behoeften en grenzen respecteren.
Omdat wij hun respecteren.
En een laatste gedachte: we kunnen op onze beurt giftig zijn voor sommige andere mensen. Soms is dit onvermijdelijk - bv. als intimiteit giftig is voor de andere persoon, en wij van nature intimiteit willen in een romantische relatie. (NB: de intimiteit is giftig voor de ander omdat hij of zij in het verleden ervaringen heeft gehad waarbij intimiteit geassocieerd werd met giftigheid, bijv. overcontrolerende partners, en anderszins mishandelende partners ... )