Angst is sterker dan je denkt

Ik geloof dat angst ten grondslag ligt aan veel menselijke interacties. En verschillende mensen hebben hun eigen individuele coping mechanismen geleerd. Die zich manifesteren als vermijding of hyperactivatie.

Al deze coping-mechanismen dienen om de angst, die als bedreigend wordt ervaren, te minimaliseren.

Mogelijk is angst de manier waarop het lichaam dreigingen in kaart brengt die het als potentieel dodelijk beschouwt. Het is een voorstelling van de inherente risico's in het leven, risico's die moeten worden aangepakt.

Een afwijzende ontwijker kan zich terugtrekken, niet antwoorden op berichten... niet op een dieper niveau met je in contact treden. Omdat dit veel angst met zich mee zou brengen - waar ze geen andere mechanismen voor hebben om mee om te gaan.

Als de ontwijkende ontwijker zich dan terugtrekt, zal de angstig gehechte partner (als er zo'n partner in beeld is) angst in zich voelen opkomen. Op die manier zullen ze doorgaan - wat op zijn beurt meer angst en meer terugtrekking van de kant van de ontwijkende ontwijker zal veroorzaken.

Daarom moeten we de ontwijkende ontwijker niet opjagen, maar hem zich laten terugtrekken, tot hij er klaar voor is.

Hoe sterk is deze angst?

Het is erg sterk.

Als voorbeeld: ik ken iemand wiens vrouw hem bedroog (= met een andere man naar bed ging) en hem verliet. Deze persoon begon zichzelf te snijden.

Onlangs zag ik hem met een ingezwachtelde arm (en hij was al een paar dagen niet in de buurt geweest). Ik vroeg een vriend van hem wat er gebeurd was. "Hij had een ongeluk gehad - hij had zich gesneden en moest drie dagen naar het ziekenhuis."

Dat, mijn vrienden, is hoe sterk angst is - het kan mensen ertoe brengen zichzelf te snijden, zo hard dat ze worden opgenomen in het ziekenhuis - om de pijn van angst niet te voelen. Dit, tussen haakjes, is een destructieve manier om met angst om te gaan. Maar het is misschien de enige manier waarop deze persoon dit ontdekt heeft.

Ik heb ooit bloed bij mezelf afgenomen - door een naald in mijn eigen arm te steken. Het was een soort test van mijn grenzen, en ik moet zeggen dat het psychologisch inderdaad een beetje moeilijk was om dit te doen. Dus ik kan getuigen dat, inderdaad, mensen moeten zijn heel wanhopig als ze zichzelf snijden.

Met andere woorden - mensen zullen zichzelf "opofferen" en saboteren (in zekere zin), om deze angst - die voor hen gelijk staat aan vernietiging / vernietiging / dood - te vermijden. Ze zullen zichzelf toestaan om op een andere manier beschadigd te worden. Het is instinctief, en zeer sterk.

De volgende keer dat een ontwijkende ontwijker zich terugtrekt, hou dit dan in gedachten en wees mild voor hem.

Narcisten, controlerende mensen en angst

Ik denk dat ook voor narcisten en andere controlerende mensen, angst een belangrijke drijfveer is achter hun (negatieve) gedrag.

Het is niet persoonlijk - verre van dat. Het is het resultaat van een onvermogen om op een productieve manier met hun eigen emoties om te gaan.

Op deze manier, wanneer zij een verlies van controle voelen (wat angst creëert), zullen zij de angst bestrijden door andere mensen te vernederen / sarcasme / ander gedrag. Dit dient om "de controle te herstellen" (of beter gezegd, een gevoel van controle). Op dezelfde manier als hun zelfbeeld wordt aangevallen, zal dit angst creëren.

En, tussen haakjes, als mensen iets niet willen horen, en het blokkeren - kan dat ermee te maken hebben, en een verlangen om angst te verminderen. Omdat ze weten dat het horen van wat je te delen hebt hun niveau van angst zou kunnen verhogen.

Mensen worden heel irrationeel als het verminderen van angst op het spel staat.

Mensen zijn niet logisch

Onthoud, mensen zijn niet logisch. Zij worden gedreven door emoties. Logica is geen perfecte adoptie van de buitenwereld - wij hebben geen "perfecte beslissingsbomen". Wij gebruiken veel heuristieken en shortcuts om zo efficiënt mogelijk met de andere wereld om te gaan.

Dit veroorzaakt artefacten, die op psychiaters banken opduiken.

Het is de prijs van vrijheid, de prijs om onszelf te kennen.

Anders had de evolutie misschien nog een miljard jaar nodig gehad...