De kracht van expliciete communicatie

Ik had maar één vriendin tot nu toe, en we gingen uit elkaar vanwege een teddybeer.

Dat is overdreven natuurlijk, er waren andere zaken, maar de teddy was een symbool.

Het verhaal gaat als volgt: we ontmoetten elkaar, gingen uit, hadden seks.

Ik begon me terug te trekken, en zij raakte daardoor steeds meer gestrest. Ze probeerde me bijvoorbeeld jaloers te maken ("wat vind je van die jongen?"), wat niet werkte.

Ze vertelde me "Ik hou van Sarees" toen ik zei dat ik op reis ging naar India.

Ik hou ook van sarees (op vrouwen), maar ik dacht niet veel van die opmerking. Ik ging naar India, en kocht een teddybeer voor haar, omdat Valentijnsdag eraan kwam.

Het moest een verrassing zijn, maar tijdens een videogesprek raadde ze wat er in de tas zat. En ze was niet blij!

"Ik wilde een Saree en alles wat je me gaf was deze kleine teddybeer!". Op dat moment was ik nog onzekerder over mezelf en het stellen van grenzen - dus ik zei "natuurlijk niet", ging naar buiten en kocht een ketting. Uiteindelijk brachten we Valentijnsdag niet samen door en gaf ik de ketting terug;

Als ik bekend (of begreep) dat ze een Saree wilde, zou ik haar er een gegeven hebben. Ze had zelfs de kleur kunnen kiezen! Expliciete communicatie, alstublieft!

En als ze van verrassingen houdt, had de teddy bovenop de sari kunnen liggen - en hadden we een leuke Valentijn gehad met twee verrassingen.

Mogelijk zijn er culturele verschillen, en ja, misschien moet ik me vanuit haar standpunt laten zien als een kostwinner met hogere materialistische investeringen.

Maar ik zal geen gedachtenlezer worden. Dat is een gevaarlijk pad, en er zijn veel vrouwen daarbuiten die mij niet nodig hebben om het te rijgen....

De teddy was een symbool van wat er misging tussen ons - we spraken onze behoeften niet uit naar elkaar, en communiceerden niet expliciet. De teddy was een symbool van "Ik denk aan je" van mijn kant.

Epiloog

Later, toen we al uit elkaar waren, probeerde ze een van mijn beste vrienden over te halen om een sari voor haar te kopen. Hij begreep er helemaal niets van.

Haar beste kans was geweest om rechtstreeks met mij te communiceren: "Cool, je gaat naar India? Kun je me een blauwe Sari brengen? Misschien als je me wat foto's stuurt als je daar bent, kan ik je vertellen welke ik mooi vind."

Foto door Sandy Millar op Unsplash